هو الشهید...
اول سلام...که هم نام خداست و هم حامل آرزوی سلامتی...
و عرض تسلیت شهادت حضرت مادر سلام الله علیها...و گرامیداشت روز شهدا......
وقتی نوشتم هوالشهید...باخودم یه لحظه فک کردم اگه همه مون اینو باور میکردیم چقد دنیا عوض میشد...
کاش بهش ایمان پیدا میکردیم...
میدونید خیلی وقت بود و هنوزم...دستم به نوشتن نمیرفت و هنوزم...
اما این بار اومدم تا این آخر سالی حلالیت بطلبم و یه التماس دعای اساسی بگم...
تو این چند ماه اتفاقای جور واجوری برام پیش اومد...مثل همیشه و مثل همه...
این عجیب نیست چون اتفاق مال زندگیه و زندگی اساسا مجموعه ای از همین حوادث ریز و درشته...
ولی تو این نبودنا و کمتر بودنام...یه روزایی بود..یه اتفاقایی بود که برام خیلی گرون و سخت تموم شد....که هنوزم داره آزارم میده..
اتفاقایی که از مرگ عزیزای آدم یا درد جدایی یه عاشق از معشوقش و هر درد بی درمانی بدتر بود....و تلخیش ..هنوز هم آزارم میده...
و تو همین نبودنا تصمیمایی گرفتم که برام خیلی سخت بود...روی خیلی چیزا پا گذاشتم.......
تو همین نبودنا یه روزایی دلم برا غریبی خدا بین ما زمینیا سوخت...
تو همین نبودنا خدا حجت بر من تمام کرد و سنگ تمام گذاشت در عشقِ خداوندگاریش...
تو همین نبودنا روزایی بود که از حقارت خودم اونقد متنفر شدم که.......
تو همین نبودنا سعی کردم کمی عوض شم.. و به آرزویی رسیدم که همیشه میخواستم...
شهدا زنده ن ..باورشون کنیم...
خدا هست...لمسش کنیم....
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف حاضرن
ماهم پرده ی غیبتمونو کنار بزنیم بسه اینهمه گم شدنمون تو این دنیای پر هیاهو....
امروز داشتم فکر میکردم وقتی چشامون بسته ست دلبستگیا کمتر میشه و غفلتا کمتر...
در عین حال همین دیدن اگه حجابش کنار بره باعث میشه شاکرتر بشیم و بیشتر به هیچ بودنمون پی ببریم...
حق پناه همیشگیتون و التماس دعا ، اول واسه امام حاضرمون و رهبرمون بعدشم بیمارای روحی وجسمی و....
و بعد شرمنده نشدن مامان باباها جلو بچه هاشون و......همه ی آرزوها وحاجات خیر خودتون...
و تهش اگه حالی داشتین واسه منم.......
- ۹۴/۰۴/۱۸
مافراموش نمیکنیم ولی..