همچنان راست قامت و استوار:مرگ بر آمریکا.......
کنم برای.....آخه هممون میدونیم که سکوت در مقابل ظلم عین ظلمه.....................
دوست داشتم مردم معترض میشدن به این حرف آخر و صریح و وقیحانه ی آمریکا و میومدن توخیابون...
هرچند شهر من سالهاست به شهر مردگان بدل شده....باورش سخته که برای 9 دی ماه رفتم
شاید خبری باشه از تجمعی......اما اونقدی دلم سوخت که نزدیک بود تو خیابون اشکم بیاد...اشک اینکه چقد
مردم درگیر زندگی هایی شدن که هیشکی حواسش به اون چیزایی نیست که مثلا سنگش رو به سینه میزنن
........معتقدم خیلیهاشون هم بی ارزشند و بعد از کلی خیابان گردی تازه فهمیدم برای خالی نبودن عریضه
تعدادی از آقایون مسئول برای خودشان در مسجدی تجمع کرده و تمام آنمکان را پلیسهای امنیتی......
چقدر سخت است بودن در کنار آدمهایی که تو را و هدفت را نمیفهمند..شایدبهتر است بگویم نمیخواهند
بفهمند........یادمه فتنه ی88 سال آخر دانشگاهم بود......یادمه با تمام قوا فریاد زدم تو دانشگاه هرچی
شعارای جدید و خاص اون واقعه بود و اونجا شنیده بودم..همه شو از بر شده بودم...
چون آخر هفته بود اومده بودم منزل که قرار شد برا 9 دی اینجا هم مردم با چند روز تاخیر اعتراضشونو نشون
بدن......یادمه حضرت آقا فرموده بودن مرگ بر شخص خاصی رو مردم عنوان نکنن و جالبه که مسئول سپاه
اینجا که بلندگو بدستبود اینا رو فریاد میزد...و من هم به قدر خودم اونقد شعارهای دیگر را سر دادم و فریاد
زذم که صدایشان قطع شد و.. خواهرم میگفت اینجا شهر کوچکی ست همه همدیگر رامیشناسند فریاد نزن ...
اما من میدانستم که خداییهست و وجدانی که عذابش عذاب آور است برای زندگی و اکنون شادم و میبالم به
آن فریادهایی که تا چند روز صدایم در نمی آمد....... می ارزید به اطاعت از امر ولی...خوشحالم و مفتخر.....
هیچ وقت فراموش نمیکنم زمانی را که بعد از تجمعشان به آن مسئول نه چندان محترم تذکر دادم و مرا به
سخره گرفت...واقعا نمیتوانم نام مرد بر ایشان بگذارم که نان از همین نظام و از قِبَل همین سپاهی بودنشان
میخورند و اینگونه....دشنه به دست ضربه میزنند........وا اسفا از طلحه و زبیرها...وا اسفا از قرآن بر نیزه کردن
ها...وا اسفا که به نام دین دنیایمان را به زرق و برقی فانی منور کنیم...که تاریکی اش بد سخت است...
مانده ام من بی سواد میفهمم که نباید به آمریکا اعتماد کرد که قابل اعتماد نیست و مسئولین ما....... یادم
نیست کجا اما خاطرم هست حدیثی ا این مضمون میخواندم که مومن یک خطا را چند بار تکرار نمیکند...
همچنان شرمنده ی علیرضا و آرمیتا هستم....
- ۹۲/۱۱/۰۶